επιφωρώ

ἐπιφωρῶ, -άω (Α)

ανακαλύπτω σ’ ένα πράγμα, διακρίνω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + φωρώ «ανακαλύπτω, συλλαμβάνω επ’ αυτοφώρω» (< φωρ «κλέφτης»)].